Na een goede nachtrust en een redelijk onbijtje in ons hotel, vertrokken we weer richting vliegveld.

Onze vlucht vertrok om 13.35 uur en zonder vertraging zaten we al rap in de lucht.

Ons vliegtuig, een propellor vliegtuigje, was niet zo groot, maximaal 72 mensen konden erin.

De vlucht verliep voorspoedig en na een kleine 2 uur landden we niet alleen op Flores, maar ook in een totaal andere wereld. Veel rustiger en primitiever als Bali en Java.

We werden opgehaald en naar ons eerste hotel gebracht. We reden via een klein slecht weggetje en het beloofde niet veel goeds.

Maar aan het einde van de weg werden we blij verrast, een leuk resort lag voor ons en we hebben zelfs een beachbungalow.

Heel ruim en pal op het strand, leuk hoor ! Meteen werden we uitgenodigd voor een beachbarbeque, dus dat werd ook nog eens lekker eten de eerste avond.

De barbeque werd bereid op kokosnoten en er was van alles wat. Lekkere salades, sate's en andere snackjes.

De volgend ochtend na het ontbijt werden we opgehaald door Silvester en Eddie, onze gids en chauffeur op Flores.

De eerste dag werd een trip van Maumere naar Moni, een plaatsje in de bergen.

Onderweg maakten we eerst een stop bij een vissersdorpje. De woningen zijn gebouwd op palen, in de zee. Bij hoogwater komt de zee tot aan de onderkant van de woningen. Dat wij er waren was het laag water.

We werden overal vriendelijk begroet door dorpelingen en kinderen en zelfs hier, waar ze bijna niets hebben zaten wat kinderen achter de playstation, Fifa te spelen.

We gingen verder richting Moni over smalle bergwegen, waar af en toe flinke landverschuivingen hadden plaatsgevonden en waar we met flink stuurwerk van Eddie langs reden.

We hebben gelunchd bij een tentje aan zee, waar de keuken bestond uit wat kokosnoten op de grond met vuur erop en daar werd dan het eten op gemaakt.

Het smaakte redelijk, hopelijk houden onze magen en darmen het ook binnen ;-)

Na de lunch reden we verder de bergen door, langs palmbomen, koffieplanten en bomen met cashewnoten. Helaas waren die niet rijp want die hadden we graag geproeft.

We maakten nog een stop bij een traditioneel koningshuis, waar we even binnen mochten kijken en waar de plaatstelijke jeugd natuurlijk weer op de foto wilde.

Tegen vieren kwamen we aan bij ons hotel voor de nacht. Een ecolodge in Moni.

De kamer ziet er redelijk uit, het is er wel erg vochtig en klam en we vonden het hier zelfs koud, we hebben lange broeken en vesten aan gedaan.

Voor het eten zouden we naar een dansvoorstelling gaan in het dorp.

In de veronderstelling dat dit speciaal voor de toeristen wordt gedaan, verwachtten we ook een toeristisch gebeuren.

Niets was minder waar, bij het dorp aangekomen moesten we het laatste stukje lopen, tot we bij een klein pleintje 3 glimmende plastic stoeltjes zagen staan. Het publiek bestond dus alleen uit ons drieën. In het midden van het plein kregen we een privé voorstelling van een traditionele dansgroep uit deze omgeving.

Nu weten we hoe Beatrix zich af en toe voelt, want zo'n hele groep mensen staat dan speciaal voor jou z'n best te doen.

Het was heel leuk en aan het einde moesten we natuurlijk nog even een handgemaakte sjaal van ze kopen. Ook al was het niet onze smaak, doe je het toch maar, want ze hebben zo hun best gedaan. Het lukt dan gewoon niet om nee te zeggen. Hahaha, dus met ongewilde, gelukkig niet zo een dure sjaal weer terug naar hotel, waar we lekker hebben gegeten en vroeg in naar bed gingen omdat we de volgende ochtend vroeg weer op moesten.